2011-12-03
Podróż Czeskie betonowe pogranicze i Smrk, Świeradów i Lubomierz, Lwówek i Głogów
bunkier schron frydlant czechy izerskie wojna umocnienia weekend dolny śląsk głogów lwówek śląski piwo browar ratusz teatr ruiny świeradów smrk gondola lubomierz kościół
Typ: Album z opisami
Dzień Niepodległości można spędzić na zadymie w Warszawie lub ... wyjechać. Np. na Dolny Śląsk. Przy okazji odwiedzając czeskie pogranicze. Pierwszy dzień długiego weekendu spędziliśmy we Frydlancie i na krótkim spacerze do linii czechosłowackich, przedwojennych umocnień. Niezwykle ciekawa historia przedwojennych starań czechosłowackich o zapewnienie bezpieczeństwa przed Niemcami nikogo nie pozostawia obojętnym. Dość powiedzieć, że od 1936 roku do 1938 czechosłowacy (bo taki naród - zdaniem niektórych - zamieszkiwał niepodległą Czechosłowację) podjęli ogromny i niezwykle kosztowny wysiłek, by zbudować sieć betonowych zapór na swoich granicach. Pomysł nie był oryginalny (Francja), ale zrealizowany w dużym zakresie. Wzdłuż granic zbudowano kilka tzw. twierdz oraz około 10.000 (sic!) bunkrów. Twierdze to zespół kilku piętrowych schronów, stanowiących mieszkanie i miejsce obrony dla kilkudziesięciu, specjalnie wyszkolonych żołnierzy. Zespół ten był dodatkowo spojony podziemnymi korytarzami, umożliwiającymi przemieszczanie ludzi i sprzętu. Najbardziej znane twierdze to Bouda (w okolicy Kralik) oraz Hanicka w okolicy Rokytnic w Orlickych horach. Wędrując szlakami Gór Orlickich, Izerskich, Jastrzębich i Karkonoszy nie sposób nie zauważyć charakterystycznych schronów ciężkich lub lekkich (tzw. ropików). Spora ich część jest ogólnie dostępna, bo np. brak kraty wejściowej. Ale jeśli już ktoś się zdecyduje na penetrację, to radzę dość ostrożnie, zwłaszcza w piętrowych schronach może nagle okazać się, że nie ma już schodów, albo w podłodze jest ogromna dziura. Czesi ostrzegają, że zwiedzanie odbywa się na własną odpowiedzialność. Chyba że trafimy na odrestaurowane schrony, gdzie dodatkowo zobaczymy wyposażenie i materiały ochodzące z lat przed oddaniem linii umocnień. I tu dochodzimy do smutnej konstatacji: zbudowane ogromnym nakładem sił linie umocnień zostały oddane Niemcom bez walki w wyniku postanowień Układu Monachijskiego. To tyle historii. O czechosłowackich schronach i twierdzach można by długo. My zwiedziliśmy dzisiaj kilka schronów grupy K1 Mnisek. A potem kolacja w knajpce U zeleneho Stromu w Lazne Libwerda i ... pierwszy dzień za nami.
Niedawno otwarta kolejka gondolowa wywozi nas na Stóg Izerski. W schronisku tłok, bo pogoda wspaniała. Ogromny tłok kończy się tuż za górką. Zdecydowana większość turystów wjeżdża na górę i po godzince zjeżdża do Świeradowa. Też warto. My uciekamy przez Łącznik na czeski Smrk z metalową wieżą widokową. Choć dzień słoneczny, to jednak wiatr na wieży wyciska łzy z oczu. Ale co za widoki! W oddali widać pięknie wieżę telewizyjną na Jestedzie! Wracamy na Łącznik, skąd kierujemy się szeroką drogą w stronę rozległej Polany Izerskiej i dawnej miejscowości Drwale. Tu już pusto i przyjemnie. Cały czas pogodnie. Schodzimy do Świeradowa. Dzień jest krótki, więc na dół docieramy późno. W uzdrowisku wielu starszych Niemców i kuracjuszy. Warto dodać, że właśnie w Świeradowie rozpoczyna się znany główny Szlak Sudecki im. Orłowicza, który po prawie 400 km zawiódłyby nas do Paczkowa. Ale nie dzisiaj. Czas na kolację ...
Wracając do domu jedziemy przez Lubomierz. W znanym i ogromnym kościele, będącym ozdobą maleńkiego miasteczka trwa msza. Tuż po niej, wpadamy z aparatami fotograficznymi. Mamy kilka minut pełnej iluminacji i ciszy. Barokowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Maternusa robi kolosalne wrażenie. Podziwiamy freski. Kościół był niedawno poddany gruntownej restauracji. Nie mogło zabraknąć w kościele pomnika św. Wacława, króla Czech. A w ołtarzu głównym uwagę zwracają dwie szklane ... trumienki. To - trzeba przyznać - oryginalne relikwiarze Benignusa i Viktoriusa zawierające ich szkielety. Brrr.
Ostatnie ciekawostki: ten kościół nie ma wieży, a leżący po sąsiedzku, dawny klasztor Benedyktynek był podobno tak bogaty, że na pewno gdzieś w okolicy, może nawet w samym kościele?, ukryte są ogromne skarby.
Dzień ostatni; wracamy do rzeczywistości. Jeszcze chwilka we Lwówku Śląskim. Poza pięknym ratuszem, atrakcją miasteczka jest też tradycja warzenia piwa. Podobno proceder ten trwa już od 1209 roku. Lwie miasto opuszczamy zobaczywszy jeszcze dziwną, niepasującą do ratusza zabudowę pierzei rynkowych. To efekt lat socjalistycznej odbudowy, gdy sztampowe bloki mieszkalne stawiano nawet na rynkach miasteczek. W Głogowie zatrzymujemy się na chwilę na nowym, starym mieście. Przez wiele powojennych lat stare miasto głogowskie straszyło morzem ruin. Dziś stoją tu nowe kamienice, ale plan zabudowy stwarza wrażenie odbudowania centrum miasta zgodnego z planami przedwojennymi. Imponujący ratusz, a tuż obok ruina teatru miejskiego. Za kościołem szerokie brukowane ulice prowadzące donikąd... Miasta nie dało się odbudować w całości. Straszą tu jeszcze przedwojenne kikuty latarni ulicznych oraz ruiny kościoła. Ciekawostką jest różowy most tolerancji i nowoczesny pomnik św. Nepomucena. I to na tyle. Następną wycieczkę planujemy w grudniu do Lipska. Na jarmark.
